ตอนที่2 ถ้าคุณเป็นศิราณีจะช่วยน้อง2คนนี้ยังไง

ถึงพี่ศิราณีที่ผมนับถือ.......

ผมได้ติดตามการตอบจดหมายของพี่มาเป็นเวลานานแล้วครับแต่ก็เป็นเพียงการอ่านเท่านั้น
โดยไม่คาดคิดว่าจะได้มีโอกาสนำความเดือดร้อนของตัวเองมารบกวนพี่

....เรื่องโชคร้ายของผมเกิดขึ้นโดยมีโลกของอินเตอร์เน็ตเป็นสื่อครับ...
ใช่แล้วครับ ผมพบผู้หญิงคนหนึ่งในเน็ท
ผ่านทางเว็บแห่งหนึ่งครับสมมติว่าเธอชื่อ อ. แล้วกันนะครับ (ย่อมาจากอุบาทว์ -*- )

ในครั้งแรกที่ทำให้ผมประทับใจในตัวเธอคือสมองครับ...
อย่าครับ อย่าเพิ่งหัวเราะเยาะผมเพราะผมเป็นชายผู้ซึ่งมองการไกล
ผู้หญิงทุกคนที่ผมคบสมองต้องสำคัญเป็นอันดับหนึ่งครับและ
ผู้หญิงคนนี้เองก็สร้างความประทับใจให้แก่ผมอย่างมากมาย
ผมเพียรพยายามหลายครั้งหลายคราที่จะขอนัดเดทกับเธอ
แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาโดยตลอดเห็นมั๊ยครับเธอช่างมีความเป็นกุลสตรีจริง...

แต่ความพยายามของผมก็เกือบเป็นหมันเพราะความใจแข็งของเธอเนี่ยแหล่ะ....
จนกระทั่งวันหนึ่ง....เหมือนฟ้าผ่า เอ๊ย! ฟ้ามาโปรด
เธอโทรมาขอนัดพบผม แล้วเธอก็นัดพบที่หน้าห้างพันทิพย์

เห็นมั๊ยครับเธอช่างเปี่ยมไปด้วยมันสมองซะจริงๆแทนที่จะนัดที่เซ็นเตอร์พ้อยท์
หรือศูนย์การค้าธรรมดาๆ ทั่วไปมันยิ่งเพิ่มความประทับใจให้ผมมากขึ้นไปอีก

ผมวาดฝันถึงภาพของเธอ ผู้หญิงสูงโปร่งขายาวเรียวเหมือนซอนย่า
จมูกโด่งเหมือนน้องฟ้าและสมองประหนึ่งน้องป๊อบผมนั่งนับรอวันนั้นครับ

จนกระทั่ง....วันนั้น...ที่หน้าร้านซีเอ็ดบุ๊ค
ผมมองหานางในฝันของผมแต่ฉับพลัน
ยัยเตี้ยล่ำ ดำปี๋ ฟันเหยิน กรามเหลี่ยมก็เข้ามาทักผม....
ไม่ !!!....เสียงร้องในใจของผมปฏิเสธทันทีว่าต้องไม่ใช่เธอ
แต่เธอยืนยันครับว่าเป็นเธอเนี่ยแหล่ะ

โธ่...ชีวิตผมต้องมาพังพินาศลงก็คราวนี้! เอง
สมองผมตอนนั้นมึนตึ๊บไปหมดแล้วครับ
มารู้ตัวอีกทีก็หน้าโรงหนังแล้วและแขนของยัยผีเสื้อสมุทรก็เกาะหนึ่บอยู่กับแขนผม....
สายตาทุกคู่มองจ้องมายังผม

นี่ผมจะทำอย่างไรดีถ้าพ่อแม่ผมรู้เข้าต้องตัดผมออกจากกองมรดกเป็นแน่นอน
แม่นั่นพยายามทุกวิถีทางที่จะให้ผมตกมาเป็นของเธอทั้งเกาะแกะ
เสนอของกินให้ผมโถ่...อารมณ์นั้นใครจะรับประทานอะไรลงล่ะครับ
มีแต่อยากจะขย้อนของเก่าออกมาล่ะไม่ปาน..

แต่ที่หนักที่สุดคือ เธอเอาใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยหัวสิวมาพิงกับไหล่ของผมแน่นอนครับ....
ประสาททุกส่วนของผมมันตายด้านไปหมด...
ชีวิตมันช่างบัดซบอะไรเช่นนี้พระเจ้าให้ผมเกิดมาแล้วส่งสิ่งสยองขวัญที่สุดในโลกมาด้วยทำไม......
และแล้วเวลาที่ผมรอคอยก็มาถึงทันที

ที่หนังจบผมแทบจะกระโดดออกมาจากที่นั่น
ซึ่งกว่าเธอจะยอมปล่อยผมออกมาได้
ผมก็ถูกเธอข่มขืนทางสายตาไม่น้อยกว่าสิบครั้งแต่ก็ช่างเถอะครับ...
รอดมาได้ก็บุญแล้ว..
ทันทีที่กลับถึงบ้านผมรีบแช่ตัวลงในอ่างน้ำซึ่งใส่เดทตอลไปเกือบค่อนถัง
หวังจะชะล้างคราบต่างๆ นาๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้ !

หลังจากวันนั้นเธอยังเพียรพยายามติดต่อผมทุกวิถีทางทั้งโทรศัพท์และ MSN
แต่ผมไม่ยอมหลงกลอีกแล้วครับผมดึงสายโทรศัพท์ออก
พร้อมๆกับตั้งใจจะหันหลังให้เครื่องคอมพิวเตอร์ตลอดชีวิต

มาถึงตอนนี้ผมมีคำถามจะถามพี่ศิราณีดังนี้ครับ
1. ที่เค้าซบไหล่ผมในโรงหนัง พร้อมกับทิ้งคราบน้ำเหลืองจากหัวสิวไว้นั้น จะทำให้ผมติดโรคอะไรมั๊ยครับ

2.เรื่องที่เกิดขึ้นนั้น มันจะเป็นตราบาปในชีวิตของผมมั๊ยครับ
กับการที่ผมได้เข้าใกล้สิ่งที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนั้น

3.พี่ศิราณีคิดว่าเธอจะยังตามมาหลอกหลอนผมอีกมั๊ยครับ
แล้วทำยังไงผมถึงจะหนีเธอพ้นครับ

4. สมมติว่าวันหนึ่งเธอบังเอิญตามหาตัวผมจนเจอ ผมควรทำอย่างไรดีครับ

5.และข้อสุดท้าย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้จะทำให้ผมสามารถแต่งงานกับหญิงอื่นได้มั๊ยครับ
จะมีใครรังเกียจประวัติครั้งนี้ของผมมั๊ยครับ

หวังว่าสิ่งที่ผมพร่ำพรรณามาทั้งหมดนี้
คงจะไม่เป็นการรบกวนเวลาอันมีค่าของพี่นะครับเพราะผมร้อนใจมาก
แล้วผมจะรอคำตอบจากพี่นะครับ

จาก น้องโต้ง.


5555555

อ่านแล้วขำกลิ้ง อ่อ มีต่อๆ

มีช๊อยส์ในการเลือกช่วยเหลือน้อง2คนนี้ด้วยนะคะ

กด 1.ขอให้ได้กัน

กด 2.ฆ่าผู้หญิงเอาผู้ชายมาใช้เอง

กด3.ฆ่าผู้ชายเอาผู้หญิงมาเก็บไว้

กด4.กรูไม่รู้กรูเมา

555 คุณล่ะเลือกข้อไหน

ถ้าคุณเป็นศิราณีจะช่วยน้องสองคนนี้ยังไงคะ

ถึงพี่ศิราณี... ที่นับถือนู๋ได้ติดตามการตอบจดหมายของพี่ศิราณีมานานมากแล้วนะคะ....

แต่ก็ไม่เคยเขียนจดหมายมาถึงพี่เลย...จนวันนี้...นู๋มีเรื่องรบกวนต้องให้พี่ศิฯ...ของนู๋ช่วยแล้วค่ะ

ตอนนี้นู๋อายุ 15 นะคะ เพิ่งทำบัตรไม่นานนี่เองค่ะ...

นู๋มีเพื่อนคนนึงนะคะเป็นผู้ชายค่ะสมมุติชื่อ ต. ละกันค่ะเราคบกันมาหลายเดือนแล้วค่ะ...

รู้จักกันทางเน็ท..ผ่านเว็บแห่งหนึ่งแหละค่ะก็โทรคุยกัน chat กัน...เมล์หากันเรื่อยมาค่ะ

แต่ไม่เคยเห็นหนัากันนะคะ จนมาเมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา...เค้าก็ขอนัดพบนู๋...เค้าว่าเค้าอยากเจอนู๋...

นู๋เล่นตัวเล็กน้อยพอเป็นพิธี..ทั้งที่ใจระริกอยากตอบตกลงใจจะขาด

นู๋บอกว่าไปไม่ได้มีธุระ...คุณแม่ไม่ชอบให้ไปกะผู้ชาย...แหลสารพัดค่ะ...

จนเค้าเริ่มเปลี่ยนใจ จะไม่ชวนแล้ว นู๋ใจแป้วเลยค่ะ...รีบบอกทันทีว่า ถ้าคุณ ต. ตื้ออีกนิดนู๋อาจเปลี่ยนใจ

แต่เค้างี่เง่าค่! ะ....บอกเกรงใจนู๋เป็นอันว่านู๋เป็นฝ่ายชวนเค้าไปแทนค่ะ...(แต่ไม่เป็นไรนะคะ นู๋เต็มใจ)

และแล้ววันนัดก็มาถึงเรานัดกันที่หน้าร้านพันธุ์ทิพย์ตามแบบฉบับโลกไซเบอร์...

แต่นู๋บอกชัดเจนนะคะ ว่า...พันธุ์ทิพย์หน้าร้านซีเอ็ดบุ๊คค่ะ...แล้วค่อยไปต่อกันที่สยามหรือมาบุญครอง...

(แหลอีกแล้วค่ะออกนอกประเด็น).

...แถวแถวนั้นจะมีโรงหนังแต่กะว่าถ้ามาเจอกันนู๋ จะล่อลวงเค้าเข้าไปดูหนังกะนู๋เลยค่ะ....

อ้อลืมบอกไปเค้าว่าเค้าจะมาในชุด เขียว กางเกงดำค่ะ นู๋บอกเค้านู๋จะใส่เกาะอกสีดำไปค่ะ....
ถึงสัดส่วนนู๋ไม่เป็นใจแต่นู๋ก็จะพยายามรัดค่ะเอาให้อกเป็นอก พุงเป็นพุง....

พอถึงเวลานัดนู๋ก็เห็นเค้ามาแต่ไกลเลยน่ะค่ะ....หล่อมากกกกกกกกกกค่ะขอบอก
ด้วย sense ของนู๋...นู๋รู้ว่าใช่แน่นู๋ก็เดินรี่ไปหาเค้าเลยค่ะ...
สอบถามก็ใช่จิงจิงค่ะ( ดีใจ ชะ--เอิง เอิง เอย )

แค่เจอะหน้าครั้งแรก...นู๋อยากเปลี่ยนความสัมพันธ์ของเราจากเพื่อนมาเป็นพ่อของลูกหนูทันทีเลยค่ะ...
หล่อจิงจิงค่ะ... หล่อระเบิดระเบ้อ...หล่อสะบัด...หล่อสุดสุด

นู๋มองเค้าด้วยสายตาอยา!..กกลืนกินเค้าไปทั้งตัว...นานกว่า 3 นาที กว่าจะเริ่มพูดคุยกัน
เค้าก็เหมือนกันค่ะ...มองนู๋ด้วยความตะลึงต่างกันนิดเดียวค่ะสายตาเค้าเหมือน....เหมือน...สมเพทนู๋งัยไม่ทราบแต่ไม่เป็นไรค่ะ....

ถึงนู๋ไม่สวยแต่นู๋ self ค่ะ...
นู๋รีบแสดงความเป็นเจ้าของในตัวเค้าทันที...
ด้วยการคล้องแขนเค้าประกาศให้โลกรู้ว่าผู้ชายคนนี้นู๋จอง..

นู๋ก็รีบจูงเค้าไปซื้อตั๋วหนังค่ะหนังเรื่องอะไรนู๋ไม่สนใจ...
สนใจว่าจะลากเค้าไปดูหนังกัน2 ต่อ 2 เท่านั้น...
เค้าก็อึ้งอึ้งค่ะพอ เข้าไปนะคะ...

นู๋ก็ชวนเค้ากินป๊อปคอร์นค่ะ...

กะว่าตอนหยิบจะให้มือมาจับกัน แบบในหนัง ที่นู๋เคยดูแต่....
เค้าก็ไม่กินค่ะปล่อยให้นู๋กินคนเดียวจนเกือบหมด...
ถามเค้า...เค้าก็บอกว่าไม่หิวนู๋คิดในใจ.. (ป๊อปคอร์นแค่นี้มันทำให้อิ่มนักรึไงว่ะ)..

นั่งดูไปซักครึ่งเรื่องหนังก็สนุ๊กสนุกนะคะ....แต่เค้าสิคะนั่งนิ่ง ๆ
สลับกับถอนหายใจเป็นบางเวลา
นู๋คิดว่าเค้าคงไม่ชอบดูหนังเท่าไหร่...ต้องใช่แน่ๆ เลย...

นู๋เกรงว่าเค้าจะเบื่อค่ะ...ก็เลยเริ่มเอนตัวไปหาเค้า...กะจะซบไหล่เค้าอ่ะค่ะ..
อิอิพอซบแล้วเค้าก็นั่งตัว! เกร็งค่ะ....
นู๋ว่าเค้าคงชอบ...นู๋ก็เลยนอนอย่างนั้นจนหนังจบค่ะ...

พอออกมาเวลาก็เกือบๆ 6 โมงเย็น...

นู๋กะจะชวนเค้าไปต่อค่ะ....ไปเดินช็อปปิ้งซื้อของแล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน...
ตามประสาข้าวใหม่ปลามัน...แต่เค้ายกนาฬิกาขึ้นมาดูทำท่ารีบรีบบอกว่าเค้ามีนัด...
ต้องรีบไปนู๋ ก็เซ้าซี้เล็กน้อยบอกว่าอย่าเพิ่งไป...
นู๋ยังอยากรู้จักเค้ามากกว่านี้... เค้าทำหน้าตาลำบากใจมากค่ะ
(แต่ก็ดูน่ารักนะคะ...นู๋ชอบค่ะ...หน้าตาลำบากใจของผู้ชายเนี้ย)

"เอาค่ะ..เอาค่ะ" นู๋พูดกับเค้า...บอกให้เค้ากลับไปก็ได้...นู๋ยอมค่ะ...
แต่คืนนี้ต้องโทรหานู๋นะคะ...เค้าดีใจค่ะเหมือนนกบินออกจากรังนู๋ก็ดีใจค่ะ....
ที่เค้ารักบ้านอยากไปทำธุระกับทางนู้น...
อย่างนี้เกิดนู๋กับเค้าแต่งงานกันเค้า...คงต้องรักครอบครัวแน่ ๆ เลยค่ะ...จริงไม๊ค่ะพี่ศิฯ

คืนนั้น...นู๋เฝ้ารอโทรศัพท์ค่ะ... รอ ..ร๊อ...รอ...จนถึงตีสามเค้าก็ยังไม่โทรมา...
ปรกตินู๋จะโทรไปคุยบ่อยอยู่นะคะ...
นู๋ทนต่อไม่ไหวโทรไปหาเค้าเองเลยค่ะ
โทรไปสายก็ไม่ว่าง...เอ๊ะหรือว่าเค้าอาจเล่นเน็ท...

นู๋ก็เลยเข้าในเน็ท...เปิด MSN เผื่อเค้าจะอยู่...แต่เค้าก็ไม่เข้ามาค่ะ...
นู๋รอจนนู๋เริ่มท้อค่ะ ..ก็เลยเผลอหลับไป...
ตั้งแต่วันนั้น...จนถึงวันนี้ผ่านไปเป็นเดือน ๆ...นู๋ก็ไม่ได้รับการติดต่อจากเค้าเลยค่ะ...
โทรไปสายก็ไม่ว่าง...เมล์ไปก็ไม่ตอบ..นู๋เป็นห่วงเค้าค่ะ...
กลัวว่าเค้าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรรึเปล่า...เป็นอะไรมั้ย... เฮ้อ...กุ้มใจค่ะ....

นู๋ขอถามพี่ศิฯดังต่อไปนี้นะคะ

1. ที่นู๋ซบไหล่เค้าในโรงหนัง...นู๋จะมีสิทธิท้องได้รึเปล่าคะ...
แล้วถ้าท้อง...เค้าจะรับเป็นพ่อในท้องมั้ยคะ

2. เค้าเป็นอะไรรึเปล่าคะ...ทำไมไม่ติดต่อมา...
นู๋เป็นห่วงเค้ากลัวจะเกิดอันตรายค่ะ...

3.พี่ศิฯ ว่าเค้ารักนู๋จริงมั้ยคะ....นู๋กลัวว่าเกิดเผลอตัวเผลอใจยอมเค้าแล้ว...เค้าจะทอดทิ้งนู๋ค่ะ

4. อืม...เกิดสมมุติว่าเราตกลงแต่งงานกัน...พี่ศิฯว่าเราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีคะ ..ฮิฮิ... เขิลค่ะ

5.ข้อสุดท้ายน่ะค่ะ พี่ศิฯ...คิดว่าเค้าเป็นคนยังไงคะ...(แต่นู๋ว่าเค้าไม่เลวเลยน่ะค่ะ)

ขอรบกวนพี่ศิฯแค่นี้นะคะ...หวังว่าพี่ศิฯคงกรุณาตอบคำถามของนู๋โดยเร็วนะคะ...

นู๋จะรอค่ะป.ล .... อ้อ..นู๋ลืมบอกไปค่ะว่าก่อนที่เค้าจะกลับ...เค้าซื้อของที่ระลึกให้นู๋ด้วย ค่ะ...

แหม..ไม่อยากบอกเลย..แต่ไม่เป็นไรมั้งค่ะบอกแค่พี่ศิฯคนเดียว...อืม...

เค้าซื้อกระจกให้นู๋ค่ะ น่ารักจังเลยเค้าคงคิดว่านู๋ชอบแต่งตัวสวยๆ....

เลยซื้อกระจกเอาไว้ให้นู๋ส่องอ่ะค่ะ...อย่างงี้แปลว่าเค้าก็ต้องมีใจให้นู๋ด้วยใช่ไม๊ค่ะพี่ศิฯ....

จาก น้องออย.. .


เครติด คุณจิ้งจอกสาวฝึกหัด เวปพันทิบ

ชีวิตมันสั้นๆ ทำๆไปเถอะ

เคยเป็นกันมั้ยคะ คิดอยากจะทำอะไร ทั้งแบบเป็นโปรเจคยักษ์ใหญ่ หรือบางทีก็เป็นแค่ความตั้งใจเล็กๆ
แล้วก็ได้แต่ จดๆจ้องๆ ไม่ได้ลงมือทำกันซักที มีเหตุผลล้านแปดประการ มาฉุดขาเราไว้ ทำให้ไม่ได้ทำซักที
เราชอบบอกกับตัวเองเอาไว้ ว่า ชีวิตมันสั้นๆจะทำไรก็รีบๆทำ แต่สำเร็จได้บางเรื่องแค่นั้น


ปล.1 10 วันที่แล้ว หลุดจากคำสั่งของใครบางคน ไปตัดผมหน้าม้า แบบโอปอล์ 555 ได้เป็นม๋ากะทิสมใจ

ดูเด๋อๆไม่เข้ากับตัวเองเท่าไหร่ ..........
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


ไว้จะไม่ไปตัดผมร้านยัยป้านี่อีกแล้ววววววววว T T