ถึงพี่ศิราณีที่ผมนับถือ.......
ผมได้ติดตามการตอบจดหมายของพี่มาเป็นเวลานานแล้วครับแต่ก็เป็นเพียงการอ่านเท่านั้น
โดยไม่คาดคิดว่าจะได้มีโอกาสนำความเดือดร้อนของตัวเองมารบกวนพี่
....เรื่องโชคร้ายของผมเกิดขึ้นโดยมีโลกของอินเตอร์เน็ตเป็นสื่อครับ...
ใช่แล้วครับ ผมพบผู้หญิงคนหนึ่งในเน็ท
ผ่านทางเว็บแห่งหนึ่งครับสมมติว่าเธอชื่อ อ. แล้วกันนะครับ (ย่อมาจากอุบาทว์ -*- )
ในครั้งแรกที่ทำให้ผมประทับใจในตัวเธอคือสมองครับ...
อย่าครับ อย่าเพิ่งหัวเราะเยาะผมเพราะผมเป็นชายผู้ซึ่งมองการไกล
ผู้หญิงทุกคนที่ผมคบสมองต้องสำคัญเป็นอันดับหนึ่งครับและ
ผู้หญิงคนนี้เองก็สร้างความประทับใจให้แก่ผมอย่างมากมาย
ผมเพียรพยายามหลายครั้งหลายคราที่จะขอนัดเดทกับเธอ
แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาโดยตลอดเห็นมั๊ยครับเธอช่างมีความเป็นกุลสตรีจริง...
แต่ความพยายามของผมก็เกือบเป็นหมันเพราะความใจแข็งของเธอเนี่ยแหล่ะ....
จนกระทั่งวันหนึ่ง....เหมือนฟ้าผ่า เอ๊ย! ฟ้ามาโปรด
เธอโทรมาขอนัดพบผม แล้วเธอก็นัดพบที่หน้าห้างพันทิพย์
เห็นมั๊ยครับเธอช่างเปี่ยมไปด้วยมันสมองซะจริงๆแทนที่จะนัดที่เซ็นเตอร์พ้อยท์
หรือศูนย์การค้าธรรมดาๆ ทั่วไปมันยิ่งเพิ่มความประทับใจให้ผมมากขึ้นไปอีก
ผมวาดฝันถึงภาพของเธอ ผู้หญิงสูงโปร่งขายาวเรียวเหมือนซอนย่า
จมูกโด่งเหมือนน้องฟ้าและสมองประหนึ่งน้องป๊อบผมนั่งนับรอวันนั้นครับ
จนกระทั่ง....วันนั้น...ที่หน้าร้านซีเอ็ดบุ๊ค
ผมมองหานางในฝันของผมแต่ฉับพลัน
ยัยเตี้ยล่ำ ดำปี๋ ฟันเหยิน กรามเหลี่ยมก็เข้ามาทักผม....
ไม่ !!!....เสียงร้องในใจของผมปฏิเสธทันทีว่าต้องไม่ใช่เธอ
แต่เธอยืนยันครับว่าเป็นเธอเนี่ยแหล่ะ
โธ่...ชีวิตผมต้องมาพังพินาศลงก็คราวนี้! เอง
สมองผมตอนนั้นมึนตึ๊บไปหมดแล้วครับ
มารู้ตัวอีกทีก็หน้าโรงหนังแล้วและแขนของยัยผีเสื้อสมุทรก็เกาะหนึ่บอยู่กับแขนผม....
สายตาทุกคู่มองจ้องมายังผม
นี่ผมจะทำอย่างไรดีถ้าพ่อแม่ผมรู้เข้าต้องตัดผมออกจากกองมรดกเป็นแน่นอน
แม่นั่นพยายามทุกวิถีทางที่จะให้ผมตกมาเป็นของเธอทั้งเกาะแกะ
เสนอของกินให้ผมโถ่...อารมณ์นั้นใครจะรับประทานอะไรลงล่ะครับ
มีแต่อยากจะขย้อนของเก่าออกมาล่ะไม่ปาน..
แต่ที่หนักที่สุดคือ เธอเอาใบหน้าซึ่งเต็มไปด้วยหัวสิวมาพิงกับไหล่ของผมแน่นอนครับ....
ประสาททุกส่วนของผมมันตายด้านไปหมด...
ชีวิตมันช่างบัดซบอะไรเช่นนี้พระเจ้าให้ผมเกิดมาแล้วส่งสิ่งสยองขวัญที่สุดในโลกมาด้วยทำไม......
และแล้วเวลาที่ผมรอคอยก็มาถึงทันที
ที่หนังจบผมแทบจะกระโดดออกมาจากที่นั่น
ซึ่งกว่าเธอจะยอมปล่อยผมออกมาได้
ผมก็ถูกเธอข่มขืนทางสายตาไม่น้อยกว่าสิบครั้งแต่ก็ช่างเถอะครับ...
รอดมาได้ก็บุญแล้ว..
ทันทีที่กลับถึงบ้านผมรีบแช่ตัวลงในอ่างน้ำซึ่งใส่เดทตอลไปเกือบค่อนถัง
หวังจะชะล้างคราบต่างๆ นาๆ ที่เกิดขึ้นในวันนี้ !
หลังจากวันนั้นเธอยังเพียรพยายามติดต่อผมทุกวิถีทางทั้งโทรศัพท์และ MSN
แต่ผมไม่ยอมหลงกลอีกแล้วครับผมดึงสายโทรศัพท์ออก
พร้อมๆกับตั้งใจจะหันหลังให้เครื่องคอมพิวเตอร์ตลอดชีวิต
มาถึงตอนนี้ผมมีคำถามจะถามพี่ศิราณีดังนี้ครับ
1. ที่เค้าซบไหล่ผมในโรงหนัง พร้อมกับทิ้งคราบน้ำเหลืองจากหัวสิวไว้นั้น จะทำให้ผมติดโรคอะไรมั๊ยครับ
2.เรื่องที่เกิดขึ้นนั้น มันจะเป็นตราบาปในชีวิตของผมมั๊ยครับ
กับการที่ผมได้เข้าใกล้สิ่งที่น่าเกลียดน่ากลัวแบบนั้น
3.พี่ศิราณีคิดว่าเธอจะยังตามมาหลอกหลอนผมอีกมั๊ยครับ
แล้วทำยังไงผมถึงจะหนีเธอพ้นครับ
4. สมมติว่าวันหนึ่งเธอบังเอิญตามหาตัวผมจนเจอ ผมควรทำอย่างไรดีครับ
5.และข้อสุดท้าย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้จะทำให้ผมสามารถแต่งงานกับหญิงอื่นได้มั๊ยครับ
จะมีใครรังเกียจประวัติครั้งนี้ของผมมั๊ยครับ
หวังว่าสิ่งที่ผมพร่ำพรรณามาทั้งหมดนี้
คงจะไม่เป็นการรบกวนเวลาอันมีค่าของพี่นะครับเพราะผมร้อนใจมาก
แล้วผมจะรอคำตอบจากพี่นะครับ
จาก น้องโต้ง.
5555555
อ่านแล้วขำกลิ้ง อ่อ มีต่อๆ
มีช๊อยส์ในการเลือกช่วยเหลือน้อง2คนนี้ด้วยนะคะ
กด 1.ขอให้ได้กัน
กด 2.ฆ่าผู้หญิงเอาผู้ชายมาใช้เอง
กด3.ฆ่าผู้ชายเอาผู้หญิงมาเก็บไว้
กด4.กรูไม่รู้กรูเมา
555 คุณล่ะเลือกข้อไหน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น